.
.
มาเจาะลงลึกถึงก้นบึ้งหัวใจอันที่ 1 กันก่อน ในฐานะคนขายเคยรู้มั้ยครับว่า ลูกค้าคนนี้เคยซื้อของเรามาแล้ว และซื้ออะไรไปบ้าง ส่วนนี้ต้องอาศัยข้อมูลที่มาป้อนให้คนขายได้ทราบ แต่สิ่งที่มีมากกว่านั้นคือ คร่าวที่แล้วที่ซื้อไป ลูกค้าแฮปปี้ดี้ด้า เพลิดเพลินเจริญใจ หรือกลายเป็นอีกแบบ ไม่ปลื้มแทบอยากคืน บริการหลังการขายแบบทิ้งขว้าง มุมพวกนี้เราต้องรู้ท่าทีก่อนนะครับ ไม่ใช่รู้ว่าเป็นลูกค้าเก่า ก็จัดหนักยัดการขายลูกเดียว ลองถามสักนิด ครั้งที่แล้วซื้อไปเป็นอย่างไรบ้าง ของใช้ได้ดีหรือเปล่า เพื่อให้ลูกค้ารู้สึกว่าเราสนใจ หรือใส่ใจในเสียงเล็กๆของเขานะครับ
.
.
ว่าข้อแรกหรรษากันไปแล้ว มาดูข้อนี้จะยิ่งสำราญบานใจมากขึ้น หรือเปล่า??? เพราะลูกค้าคนน่ารักของเรา ได้ไปพบปะติดต่อกับบริษัทอื่นๆ เพื่อซื้อของที่ใกล้เคียงกัน บางทีการตัดสินใจอาจจะมาจากการบริการแทนก็ได้ สิ่งที่เราควรถามแบบน่ารักอ่ะ คือ พี่มีเคยไปดูสินค้าแบบแนวนี้ของที่อื่นหรือเปล่า หรืออาจจะไม่ต้องถามก็ได้ ช่วงที่เราให้ข้อมูลลูกค้า อาจจะมีการเปรียบเทียบในใจอยู่ พอเราให้ข้อมูลบางจุด ลูกค้าก็อาจจะโผล่สัญญาณบางอย่างขึ้นมาได้ เช่น อีกยี่ห้อเค้าปริมาณตรงนี้เยอะกว่าของน้องนะ, ที่นี่มีแบบแพ็คเกจเดียวหรอ เพราะอีกทีเค้ามี 3-4 แบบให้พี่เลือก แนวนี้แหละครับ เรารู้ได้เลยว่าเรากำลังเป็นหนึ่งในตัวเลือกของลูกค้า ถึงเวลาที่ต้องปล่อยพลังหมัดชุดสุดท้าย เพื่อตรึงใจลูกค้ารายนี้ให้ได้นั่นเอง
.
.
ประสบการณ์ก็เหมือนเจ้าบ้านเจ้าเรือน เราไม่รู้ว่ามีจริงหรือเปล่า แต่บางทีเราก็รู้สึก หรือสัมผัสได้นั่นเอง แล้ววันนี้คุณสัมผัสสิ่งนี้จากลูกค้าบ้างหรือยังเอ่ย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น